Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του συλλόγου Μελέτης και Προστασίας Περιβάλλοντος Παραμυθιάς - Δήμου Σουλίου αποφασίσαμε να ανέβουμε στην κορυφή του όρους Γκορίλα (1658μ.). Σκοπός μας δεν ήταν απλά να φτάσουμε την κορυφή αλλά παράλληλα να διανοίξουμε ένα παλιό μονοπάτι που οδηγούσε στην κορυφή. Ίσως το πιο δύσκολο μονοπάτι που έχω συναντήσει στο συγκεκριμένο βούνό λόγω της άγριας βλάστησης και των κατακόρυφων σχεδόν κλίσεων κατά την ανάβαση και κατάβαση.
|
|
Στο δρόμο μας συναντήσαμε αρκετά ενδιαφέροντα φυτά όπως η μπλετσοκουμαριά και το γνωστό από την αρχαιότητα φυτό, κώνειο.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία αυτής της διαδρομής είναι ότι διέρχεται από μια σπηλιά, τα γνωστά "Μελίσσια". Όταν φτάσαμε εκεί αντικρύσαμε μια ευχάριστη έκπληξη, ένα ρητό σκαλισμένο στα βράχια: "Ξένε διαβάτη τι κοιτάς περίλυπος να μάθεις; Εκεί που είσαι ήμουνα και δώ που είμαι θα ρθεις."
|
|
|
Το έργο της διάνοιξης και σήμανσης του παλιού μονοπατιού δεν ήταν καθόλου εύκολο αφού έπρεπε να κόψουμε πολλά πουρνάρια που έκλειναν τον δρόμο.
|
|
|
Οι κλίσεις ανεβαίνοντας προς την κορυφή ήταν πολύ απότομες και κουραστικές αλλά στο τέλος η θέα ήταν καταπληκτική.
|
|
|
Η κατάβαση βέβαια ήταν εξίσου κουραστική αφού κατεβήκαμε από την "σβάρα", έναν πέτρινο καταρράκτη!!!
|
|
|
Leave a Reply